 |

|
 |
|
|
|
جشن ها ، آیین ها و باورها
|
|
در این بخش
، بگونه ای خلاصه به بیان برخی باورها و مراسمهای زرتشتی مانند نیایش های
روزانه ،
پرهیز از گوشت ،... وهمچنین دربخش اصلی به بیان جشنها و آیینهای میهنی و دینی
ِ ایرانی
(زرتشتی) پرداخته خواهد شد ، ولی از آنجایی که پرداختن به تفصیل بچنین
موضوعی، زمان و نیروهای فراوانی میخواهد ، زین رو به همین نوشتارهای کوتاه
بسنده کرده و در بخش < راهنمایی > ، نام نوشتارهایی آورده شده است که
پژوهشگران گرانمایه ای در آنان به چنین موضوعاتی پرداخته اند .
هدف از این بخش ، فراهم آوردن پیش زمینه ای است برای آشنایی بازدید کنندگان
گرامی از آیین های زیبای ایرانی ، آیین ها و جشن هایی که در گذرگاه پر نشیب و
فراز روزگاران بسی دشوارو بی رحم ، همچنان سرزنده و سربلند تا به امروز رسیده
اند و شرط انصاف نباشد که از امروز تا به فردا و فرداها نرسند چه برای
پایداری همیشگی شان ، نیاز بدان داریم تا از آنها آگاه شده و سپس پاسدارشان
باشیم .
زندگی گروهی ایرانیان و آریایی نژادان از یک سو و آمیخته شدن کیش و باورهای
پر فروغ زرتشتی با چنین قومی ، از سوی دیگر ، سبب آن شده است تا آیین ها و
مراسمهایی پرشکوه و زیبا ازاین قوم به یادگار بماند که بدانها پرداخته خواهد
شد .
در این جا
ما جشنها و آیین ها را براساس روز شمار زرتشتی آورده ایم و آندسته از آیین ها
که از روی روزشمار زرتشتی ترتیب خاصی ندارند ، جداگانه آورده شده است .
در مورد جشن های به یادگار مانده از ایران باستان باید گفته شود که یکسری از
این آیین ها ، آیین های دینی بوده و برخی دیگر ، جشنها و آیینهای میهنی و ملی
ایران هستند . در این میان ما یکسری جشنها و آیین هایی داریم که هرکدام در
یکی از ماههای دوازده گانه ی سال قرار دارند و هنگام فرا رسیدنشان بدانگاه
است که نام آن روز با نام ماه یکی شده و به همان نام جشنی برگزار میشود ،
همچون روز تیراز ماه تیر که جشن تیرگان نام دارد ویا مهرگان و ... .
از دیگر
آیین هایی که داریم ، < گاهنبار> نام دارند که افزون بر باوری که دراین مورد
، در بخش نوروز آورده شد ، داده های زیر را نیز در بر میگیرد :
واژه ی < گاهنبار> که در پهلوی نیز بگونه ی < گاسانبار و گاهان بار > آمده
است ، بچم به بارآمدن و به ثمر نشستن است ، چه ریشه در پیشه ی ایرانیان کهن
که همانا دامداری و کشاورزی باشد ، دارند چه همانگونه که اشاره شده است در شش
ماه از دوازده ماه سال و هر بار به مدت پنج روز برگزار میشوند و روز پایانی
دارای ویژگی خاصی میباشد .
در این مراسمهای شش گانه و پنج روزه ، مراسم < واج یَشت > و < یَزشن خوانی >
که در آن بخشهایی از اوستا از سوی موبدان خوانده میشود اجرا میشود ، چه این
مراسم در روز نخست از هر گاهنبار است ، همچنین در این مراسم ، لُرک خاص این
جشن نیز که مخلوطی از خرما ، کشمش ، گردو ، بادام ، سنجد و برگه ی انجیر و
هلو است ، تهیه میشود
. |
|
جشها ، آیین ها و باورها ، به ترتیب روزشمار
|
|
|
آیین ها و باورهایی که روز ویژه ای در روز شمار ندارند
|
|
|
جدول جداگانه ی جشن های ماهانه (
برابری نام روز و ماه )
|
|
|
جدول جداگانه ی گاهنبارها
|
|
جدول جداگانه ی آیین نیایش گاهها
|
|
برخی چیزهایی که در آیین ها فراهم میآید
|
|
|
جدول جداگانه
ی جشن های آتش
|
|
|

|
|
 |
|